Studentski pokret "Otpor" nastao je oktobra 1998. godine iz protesta studenata Filološkog i Elektrotehničkog fakulteta. Usledio je posle represivnog Zakona o univerzitetu. Profesori koji nisu potpisali svoju lojalnost slovu i duhu zakona, uklonjeni su sa katedri.
       U to vreme nastao je danas svima dobro znani amblem - stisnuta pesnica. Nacrtao ga je i izrezao kao šablon za sprej mladi grafički dizajner, član pokreta. Šablon je omogućavao da se brzo po zidovima ispisuje znak otpora. Pojavio se na osmoj strani lista sa pratećim parolama u "Dnevnom telegrafu". Taj novembarski broj i urednik, pokojni Slavko Ćuruvija, bili su prve žrtve Zakona o informisanju. Osuđeni su na novčanu kaznu koja, istina, nikada nije plaćena.
       Danas se ta pesnica nalazi na svim plakatima i antiplakatima širom naše pobunjene otadžbine u istoj stilizaciji. Možete je ovih dana videti na svakoj drugoj Koraksovoj karikaturi. Mladi dizajner mora da je srećan što je upravo njegov dizajn na svakom stubu, svakom zidu, svakoj tarabi, kao sveopšti simbol mladalačke energije. Tu energiju, kada je ustupaju opoziciji, zovu "dopunska energija". Sa tom energijom idu naporedo i kritičke primedbe upućene opoziciji i upozorenja da Otpor neće tolerisati nejedinstvo opozicije i kompromise. Sami se klone liderstva, te nemaju formalne vođe.
       Poznata je jedinica električnog otpora - om. Ali ta jedinica nema veze sa politikom. Reč otpor je slovenskog porekla. U osnovi stoji glagolska osnova -preti, koja u sebi nosi radnju sprečavanja, a samostalno ne znači ništa. Sa sufiksima dobijaju se razni smisleni glagoli iz iste porodice: odupreti se, dopreti, podupreti, kao i imenice napor, oporost, otpornost, potpora, zapor i najzad reč o kojoj pišemo - otpor.
       Reč otpor izabrali su i francuski antifašisti 1940. godine kao naziv za svoj pokret - Resistance. Sve pobune protiv fašizma za vreme Drugog svetskog rata nosile su zajednički naziv - pokreti otpora, počev od onoga u Kini protiv japanske okupacije 1931. godine, do naših pokreta, bez obzira na to kako su im pobednici (koji pišu istoriju) davali predznake.
       Na našu omladinu, koja je ovih dana digla glas protiv represije, koju biju i koja dopada zatvora, iako je za promene mirnim putem, mogu se odnositi reči koje je Fjodor Dostojevski 18. aprila 1878. godine, dve godine pred smrt, uputio ruskim studentima: "Nikada nije postojala epoha kada je omladina u ogromnoj većini bila iskrenija nego sada, čistijeg srca, kada je više žudela za istinom i pravdom, bila spremnija da žrtvuje sve, pa i život, za istinu, za reč istine."