Godina 2002. je simetričan broj. (Da je broj i vizuelno simetričan valja drugi deo broja obrnuti sa 180 stepeni). Godina je simetrična samo jednom u veku. U prošlom veku je to bio slučaj sa 1991, dakle pre jedanaest godina. Mi koji živimo na razmeđi 20. i 21. veka doživeli smo u svom životu simetričnu godinu dva puta, što se krajnje retko dešava jednoj generaciji.
       To se još desilo onima koju su živeli na razmeđi između 10. i 11. veka, kada su simetrične bile 909. i 1001. godina.
       U prvom veku bile su simetrične godine jednom u deceniji: 11, 22, 33. 44, 55, 66, 77, 88. i 99. godina, a zatim 101, pa tek 202. Ali u to vreme nije bilo na snazi računanje vekova od rođenja Hrista. Godine su se računale od osnivanje grada (Rima), ab urbe condita, a kasnije od Dioklecijanove ere koja je počinjala 284. godine posle Hrista.
       Rimljani su smatrali da je grad Rim osnovan 1. januara 754. godine (pre Hrista).
       Hrišćani su do 6. veka nove ere koristili rimsko računanje od osnivanja Rima, a kasnije i takozvano aleksandrijsko vreme koje je, po Dioklecijanovoj naredbi, počinjalo 284. godine posle Hrista.
       Današnju hrišćansku eru je u 6. veku smislio Dionizije Egziguus, kaluđer skitskog porekla nastanjen u Rimu, po nalogu pape Jovana Prvog. Dionizije je izračunao da je Hrist rođen 753. godine od osnivanja Rima. Kasnije je osporeno Dionizijevo računanje, jer po tome Hrist se ne bi rodio za vreme cara Iroda, kako beleže jevanđelja. Međutim, njegovo računanje vremena je sačuvano do dana današnjeg. Po tome se Hrist rodio tri godine pre Hrista. Osim ateističkih razloga taj apsurd je i razlog da neki ne upotrebljavaju sintagmu “pre i posle Hrista”, već “ pre i posle nove ere”.
       Dionizije je dobio zadatak od pape da smisli novo računanje godina i vekova i time nađe konačnu računicu kada da crkva slavi pokretni praznik Uskrsa. Ta priča je tako složena da bi se ovde teško mogla razumljivo izložiti.
       Problem Uskrsa je bio razlog što je jedan drugi papa, Gregor XIII, naložio astronomu Kristoferu Klavijusu da u 16. veku ispravi julijanski kalendar čija godina je trajala 365,25 dana prema realnoj astronomskoj godini od 365,242199 dana. Greška od 11 minuta i 14 sekundi je učinila da je realna godina u njihovo vreme postala za deset dana duža nego julijanska.
       Bodler je mrzeo prirodu zato što nije simetrična. Živeći od 1821. do 1867, nije doživeo nijednu simetričnu godinu.