Objekat: Poslovna zgrada MPC
Lokacija: Novi Beograd, Bulevar Mihajla Pupina
Autor: arh. Vasilije Milunović

      Izgradnja Kristalne palate za potrebe Internacionalne izložbe u Londonu 1851. godine obično se smatra početnim događajem u istoriji moderne arhitekture. Englez Džozef Pakston podigao je ogromnu (čak i za današnje prilike) halu sa 70 hiljada kvadratnih metara izložbene površine sazdanu od staklenih fasada i lučnih krovova nošenih metalnom konstrukcijom. Bio je to prvi značajniji raskid sa klasičnim zidom od opeke ili kamena i uvođenje stakla u red najčešće korišćenih građevinskih materijala. Usledio je, potom, stalni napredak u tehnologiji proizvodnje stakla sa akcentom na poboljšanju njegovih izolacionih svojstava što je dovelo do pojave mnogih izuzetnih “staklenih” zgrada i to čak i u vrlo različitim klimatskim područjima. Naša arhitektura takođe obiluje takvim primerima, među kojima se posebno ističe poslovni kompleks Jugopetrol-Hajat-Interkontinental-Centar “Sava”. U njihovom bliskom susedstvu, preko puta Palate Federacije, u Pupinovom bulevaru, završen je ovih dana objekat koji, bar kod nas, predstavlja korak dalje u primeni stakla.
       Autor idejnog projekta arhitekt Vasilije Milunović i njegova saradnica na razradi izvođačkog projekta arh. Marija Dubljević smestili su 2500 kv. metara poslovnog prostora kompanije MPC u četvoroetažni objekat sa tri nadzemna i jednim suterenskim nivoom. Izduženi kubični gabarit uokviren je staklenim omotačem - providnim prema ulici i na bočnim stranama i zatamnjenim samo prema jugozapadu, odnosno “dvorištu”. Tako smo po prvi put kod nas dobili administrativni sadržaj jedne poslovne ustanove izložen u punoj meri pogledima spolja i, istovremeno, gledano iznutra, imamo radni ambijent proširen na okolinu, u ovom slučaju sve do priobalnog dunavskog zelenila. Veliko stakleno pročelje, izdeljeno lakim metalnim rasterom skladnih proporcija, odmaknuto je poprilično od unutrašnje strukture i za nju tako neupadljivo vezano da se čini kako ono, skoro dematerijalizovano, lebdi u prostoru. Na taj način ovde je došlo do potiranja uobičajenog poimanja fasade i njenog preobraćanja u višeslojnu prostornu predstavu. Vešto primenjeni iluminacioni efekti u večernjim časovima još i pojačavaju dejstvo ovog, u nas neuobičajenog, prizora.
       Kod razrade sekundarne gabaritne plastike glavni portal i raskriljena krovna pergola dobili su značaj važnih likovnih činilaca. U vođenju kolorističke linije autor je među hladne tonove inoksa i stakla uveo topli oker drvenih panela tvoreći tako tanani sklad boja. Spoljni oblikovni postupak proveden je i kroz ukupan unutrašnji prostor. Ulazni hol, koji, pored recepcijske, ima i ulogu komunikacijskog raskršća, pleni svojom širinom i bogatom prostornom razuđenošću. Radna površina izdeljena je na biroe i sale različitih veličina sa opremom po najvišim svetskim standardima.
       Visokokvalitetni materijali i izvođačko majstorstvo izdašno su doprineli da Milunovićevo delo svrstamo u naša najznačajnija arhitektonska dostignuća poslednjih godina.
      
       MILORAD H. JEVTIĆ