(“I park i garaža” NIN br. 2730)

      Kao glavni projektant Direkcije za izgradnju Beograda, tokom 1971-1972, na osnovu odluke o “sistemu opštenarodne odbrane grada”, projektovao sam, ispod prilaza Skupštini grada - atomsko sklonište za potrebe državne administracije... Na izričit zahtev tadašnjeg gradonačelnika Branka Pešića, zbog racionalnog korišćenja sredstava iz Fonda za skloništa - glavni projekat je urađen za dvonamenski objekat - garaža-sklonište...
       Kada je 1972. usvojen Generalni plan sa odrednicom da se parkiranje rešava favorizovanjem javnog saobraćaja - izgradnjom metroa i višespratnih javnih garaža na obodu centralne zone - odustalo se od izgradnje, a projekat je stavljen ad akta... U ono vreme to je bila normalna odluka, jer se vlast bavila sprovođenjem, a ne kreiranjem urbanističkih planova...
       Razlog zašto visoki gradski činovnik V.Đ. pominje moj projekat, koji već 30 godina nema nikakvo pravno dejstvo, jeste namera da prikrije jedan moj drugi projekat koji i te kako ima pravno dejstvo, jer je to jedini i danas važeći legalni projekat, koji je finansirala Skupština grada, a odnosi se na područje Pionirskog parka. Evo istine i o tom projektu.
       Pošto je 1976. na sednici sva tri veća Skupštine grada usvojen Regulacioni plan centralne zone sa urbanističkim rešenjem prve etape metrosistema, ja sam, tokom 1977-1982, kao rukovodilac projekta “Metro Beograd”, a na osnovu urbanističkih uslova tog Regulacionog plana centralne zone projektovao, ispod Bulevara revolucije komercijalnu garažu kao građevinsku posledicu izgradnje metro stanice “Skupština” sa 680 parking mesta... i da se i ovaj projekat, kao i projekat garaža-sklonište, nalazi u prostorijama Skupštine grada...
       U činjenici da tekstopisac V.Đ. ovaj projekat, kao i važeći Regulacioni plan centralne zone - ne pominje - krije se razlog za paniku gradskih činovnika...
       Naime, dok je gradska vrhuška, preko svoje televizije - Studio B - nastavila kampanju protiv Narodnog pokreta Otpor i mene lično,. gradska birokratija, uverena u svoju nedodirljivost, nastavlja sa pogubnim “investitorskim urbanizmom”, tako što po nalogu potpredsednika Ljubomira Anđelkovića, zaduženog za urbanizam i neplansku gradnju (!!!), gradski činovnici - sekretar za urbanizam V.Đ., sekretar za saobraćaj i najmljeni poslušni direktori urbanističkog zavoda - pišu “urbanističke uslove” za garažu u parku na osnovu već 27 godina nevažećeg “detaljnog urbanističkog plana Bulevara revolucije” iz 1973. - iako su znali da je “detaljni plan” prestao da važi 2. decembra 1976. kada je usvojen Regulacioni plan centralne zone (jedini i danas važeći plan) u kome nema garaže u parku... Ali ima rečenica da je Pionirski park kulturnoistorijsko dobro od posebnog značaja...
      
       BRANISLAV JOVIN
       arhitekt-urbanista, Beograd