Izložba trulog mesa

Instalacije mladog beogradskog umetnika Vojina Rajovića, sa nazivom “Supstanca supstitucije”, bile su izložene u galeriji ULUS-a u Beogradu. Uz ambijentalnu muziku Nikole Kirinčića, lutke-bebe izrađene iz jednog kalupa, od poliestera, sa žicama po telu, punjene živim mesom ili zlatnom bojom prikačene na infuziju, viseći na koncima sa tavanice, dok su zidovi galerije “ukrašeni” bodljikavom žicom, autorova su vizija današnjeg sveta. “U osnovi mog dela je konstatacija današnje civilizacije uopšte”, za NIN kaže autor instalacije. “Živimo u svetu gde smo svedoci prelaska u drugu dimenziju življenja – vanmaterijalnu. Elektronski svet, sveopšti ratovi, vladavina kapitala nad ljudima, prilično su loša slika budućnosti. A novi život se pomalja, neka nova egzistencija. To sam iskazao u tri segmenta. Zlatne bebe na infuzijama predstavljaju zabludu o životu u zlatnom dobu i zavisnosti o njemu. Prazne lutke su ljušture, surogati, kopije jedne drugih. Lutke punjene živim mesom predstavljaju truljenje civilizacije.” Kuriozitet izložbe je da su od trećeg segmenta ostali samo tragovi – krvave fleke na zidu sa slikom originalnog rada iznad njih i rukom ispisan natpis: “Bile su, raspale su se.” Prema rečima autora, osoblje galerije pobunilo se protiv četvrte dimenzije ovog segmenta instalacije – mirisa truljenja, pa je on uklonjen.