Prljavi kapitali

Dramaturg Nebojša Romčević ukazuje na probeme negativnog prirodnog priraštaja koji bi mogli da dovedu do stvaranja oligarhijskog društvenog uređenja. U tom slučaju vlast bi postala servis krupnog kapitala odnosno sva politička moć bi otišla u ruke malog dela najbogatije populacije. Stanovništvo tada egzistira kao hrana za državni aparat, a prevlast rigidnog matematičkog racionalizma je osnovno merilo državnog aparata koji je zainteresovan samo za sebe. Međutim, iako su Romčevićeva upozoravanja o problematici prljavog kapitala na mestu, nije naglašeno da on nije ekskluzivitet Srbije. Postsocijalističke zemlje bivše Jugoslavije nemaju niti društvo u savremenom smislu te reči, niti državni aparat, ali imaju njihove simulacije, što je još veći problem. Moderne demokratije sa imperijalnim tendencijama hijerarhijski su podeljena društva i suštinski nisu ništa drugo nego oligarhije zasnovane na prljavom kapitalu, naravno sa veoma kvalitetnim pi-arom.