Stvari koje nestaju

Na predlog kustosa 55. Oktobarskog salona, Nikolausa Šafhauzena, direktora Kunsthalle Wien u Beču i Vanese DŽoan Miler, šefice odeljenja za dramaturgiju iste institucije, koncept ovogodišnjeg Oktobarca naslovljen Stvari koje nestaju, inspirisan je fenomenom društvenih mreža na internetu, posebno Snepčet (Snapchat) aplikacijom. Ova sve popularnija aplikacija za komunikaciju specifična je po tome što uništava svaku poslatu poruku (tekst, fotografiju, video) posle samo nekoliko sekundi.

Tako će od 19. septembra do 2. novembra u Muzeju grada Beograda u Resavskoj, Salon predstaviti radove 32 umetnika iz zemlje i inostranstva, od kojih su domaći umetnici, tek po drugi put u istoriji međunarodnih salona, birani putem javnog konkursa. Na konkurs se javilo preko 270 umetnika od kojih je izabrano njih 18.

Među umetnicima koji će činiti kompletnu postavku Salona nalaze se Federiko Akal, Ana Adamović, Darko Aleksovski, Jelena Bokić, Igor Bošnjak, Edit Dekint, Sajmon Deni, Doplgenger (Isidora Ilić i Boško Prostran), Dušica Dražić, Dušan Đorđević, Sandra Đukić, Lijam Gilik, Jelena Marta Glišić, Ibro Hasanović, Neformalna kustosko-umetnička grupa (Sonja Vrkatić, Nikola Đorđević, Marko Đorđević), Leon Kane, Dejan Kaluđerović, Luka Knežević Strika, Suzane Kriman, Boris Lukić, Marko Lulić, Nikola Marković, Milorad Mladenović, Andrea Palašti, Goran Petrović, Danilo Prnjat, Mileta Prodanović, David Pužado, Leonard Ćuljafi, Megi Rustamova, Predrag Terzić, Dragana Žarevac.

Mesto održavanja izložbe je nova zgrada Muzeja grada Beograda (bivša Vojna akademija), podignuta 1899. godine i napuštena posle nekoliko godina. Predstavljala je modernizovano lice ovog dela Beograda krajem 19. i početkom 20. veka. Na površini preko 3.600 m2 ova zgrada pruža idealne uslove za izložbu koja spaja sadašnjost i prošlost. Rodžer Bundšu, arhitekta iz Berlina bavi se arhitekturom postavke. Goran Petrović, kustos iz Brisela, direktor Kran film kolektiva (Brisel/Kopenhagen) uređuje filmski program kao deo pratećeg programa 55. Oktobarskog salona.

Sama postavka koju čine stvari koje nestaju trebalo bi stoga da bude svojevrsno osveženje u konceptu u odnosu na ranije salone. Internet i digitalne aplikacije preuzimaju primat, te ne čudi što je izložba ove godine posvećena upravo tome. Jer samo prošle godine stvoreno je više digitalnih slika nego u celokupnoj dotadašnjoj istoriji fotografije. Posvuda se sve fotografiše, sve vreme i to ima značajan uticaj na našu predstavu o istoriji i vremenu. Ovogodišnji 55. Oktobarski salon bavi se pitanjima istorijske amnezije, opsednutošću sadašnjim trenutkom i formom ličnog izražavanja koja čini nejasnim granice subjektivnosti. Odabrani umetnički radovi bave se političkim pitanjima, kao i pitanjima sadašnjeg trenutka koja su ukorenjena u prošlosti, a izazivaju kolektivno emocionalno stanje sa kojim se suočavamo.