RASKRSCA

NA PUTU IZ EVROPE

Ono sto se dogodilo Albancima u juznoj pokrajini za svega sezdesetak dana, prevazilazi sve sto su im ucinili Srbi tokom duge istorije tradicionalno antagonistickih odnosa

"Sve je ovo upereno protiv muslimana i ne dozvolite da od vas naprave kurbane!" - upozorio je svoje vjernike u Srbiji, Crnoj Gori i ponajvise na Kosmetu beogradski muftija Hamdija Jusufspahic. I, zaista, tesko je povjerovati da timovi vojnih, obavjestajnih i politickih analiticara Zapadne Evrope i SAD nisu mogli da predvide da ce bombardovanje, istina cijele zemlje, ali prije svega fokusirano na juznu pokrajinu, donijeti najvece stete upravo narodu koji je koncentrisan na podrucju najintenzivnijih dejstava.

Situacija na Kosmetu jeste bila izuzetno slozena i teska i prije toga, kao sto je vise ili manje bila ne samo u Titovoj Jugoslaviji nego i u Kraljevini Jugoslaviji, pa i ranije, bez obzira na to sto su nekad zrtve vise bili Srbi a nekada Albanci. No, tek sa tzv. humanitarnom intervencijom iz inostranstva nastao je pakao i za jedne i za druge kakav se ne moze uporediti ni sa cim do sada. Srbi su sve do dva meseca unazad istorijski bili vece zrtve vec samim tim sto su od polovine kosmetske populacije spali na svega desetinu, ali je njihovo etnicko ciscenje sa tradicionalnog jezgra nacionalne drzave trajalo decenijama i utoliko izgledalo manje dramaticno.

Izgon

Ono, medjutim, sto se i po svjedocenjima "Skaj njuza", "Si-En- Ena" i "Bi-Bi-Sija" dogodilo Albancima u juznoj pokrajini za svega sezdesetak dana, prevazilazi sve sto su im ucinili Srbi tokom duge istorije tradicionalno antagonistickih odnosa kosmetskih komsija. Ne samo po broju izbjeglica nego i po dinamici kojom je izvrseno pomjeranje stanovnistva, takvu efikasnost u depopulaciji teritorije mogla je da postigne zaista samo najveca vojna alijansa na svijetu upotrebom najsavremenijih oruzanih sredstava. I mada se nesreca prisilnog napustanja svojih ognjista ne moze mjeriti procentima, lokalno srpsko stanovnistvo je deset puta manje pogodjeno, utoliko sto je vec ranije svedeno na desetinu.

Dakle, u centru meta avijacije NATO-a nasli su se tako, prakticno, prije svih upravo kosmetski Albanci koji su velikom vecinom muslimanske vjeroispovijesti, pa muftiji Jusufspahicu nije bilo tesko da prepozna o cemu je zapravo rijec. Uostalom, scenarij je isuvise slican onome koji je vec uspjesno odigran sa muslimanima u BiH. Cilj krstaskog rata zapadne alijanse jeste ne samo sprijeciti formiranje muslimanske drzave u Evropi nego i potisnuti muslimane sa starog kontinenta, raseliti ih i desetkovati, sabiti ih na sto manju teritoriju, uciniti ih sto vise zavisnim u politickom, vojnom, ekonomskom i svakom drugom pogledu. Metod je podstaci nesporazume sa inovjernim komsijama, uplesti se kao medjunarodni mirovni posrednik, minirati svaki moguci interni sporazum, inspirisati nerealne aspiracije, ohrabriti muslimane da udju u neravnopravne sukobe, kada padnu na koljena uzeti ih u zastitu i staviti pod nadzor, za utjehu kazniti pojedince koji su se istakli na drugoj strani u izmanipulisanom sukobu.

Scenario

Kada su svojevremeno Aliji Izetbegovicu poceli po zapadnim metropolama da nude suverenu BiH sa relativnom muslimanskom vecinom, on je iznenadjen i zbunjen, kako pisu svjedoci, naglas razmisljao: "Ako poklon odbijem kako cu to da objasnim mome narodu, a ako ga prihvatim, uvuci cu ih u rat sa komsijama!" Kada je rat tek poceo, potpisao je sa Karayicem i Bobanom u Lisabonu sporazum da Bosna bude iz tri dijela, ali da ipak ostane cijela, pa su ga opet ubijedili da mu je bolje da povuce potpis i dobije unitarnu BiH. Potom su ga kao slabijeg gurnuli najprije u rat sa Srbima a potom i sa Hrvatima, pa je citave cetiri godine gubio i ljude i teritorije naivno iscekujuci da UN zastite njegovu fiktivnu drzavu posto su je vec svecano priznali. A kada je konacno pao na koljena, onda su mu dodijelili protektorat a njegove desetkovane i raseljene sunarodnike sabili u pola od polovine BiH, zajedno sa nezadovoljnim Hrvatima. Tek poslije toga je proradio Haski sud za one koji su pocinili sitne individualne zlocine u okviru globalnog megazlodjela.

Kada se uoci prvih pluralistickih izbora u BiH u Sarajevo sjatila sva sila inostranih posmatraca, diplomata, novinara i drugih, cudio sam se sto me kao potencijalnog ucesnika svi indirektno upucuju da je mnogo perspektivnije da se angazujem na nacionalnoj strani. Kada je rat poceo, cudio sam se zasto mocni inostrani mirotvorci i humanisti ne podrze politicki, materijalno, pa i vojno, makar i nejaku cetvrtu stranu koja je zapomagala pred zgradom parlamenta trazeci kompromis medju vec posvadjana tri naroda u BiH. Pri kraju rata me cudilo zasto su izvana tako brzo i lako otpisali najpopularnijeg politicara i pionira privredne tranzicije u republici Fikreta Abdica upravo u momentu kada se odvojio od nacionalnog tabora i pruzio ruke saradnje srpskim i hrvatskim komsijama. Jedino objasnjenje je glasilo: svaki sporazum iznutra ucinio bi suvisnim mijesanje izvana...

Rambuje je, zapravo, bio neka vrsta srbijanskog Lisabona jer su Evropljani, posto su konacno uspjeli da se nametnu kao posrednici, zaista pomogli da se dvije strane priblize politickom sporazumu u kome je bila ostala sporna samo komponenta medjunarodnog obezbjedjenja realizacije visoke autonomije Kosova u okviru Srbije i Jugoslavije. U kratkom intermecu do nastavka u Parizu, ocigledno se opet pojavio neki Cimerman, koji je militantnom krilu siptarskih predstavnika otvorio nerealnu perspektivu samostalne drzave na bazi ofanzive "OVK" i uz podrsku americke avijacije. Umjereni Ibrahim Rugova, koji je poput Adila Zulfikarpasica sticao politicka iskustva i izvan balkanskih zabiti, nije, za razliku od Izetbegovica, nasjeo na danajske darove ali se zato, iako jedini legitimni pregovarac, u Parizu nasao tek u cetvrtom redu. Morao je da gleda u ledja preko noci promovisanom ekstremisti Taciju, koji je potpisao aranzman "da ce Kosovo ostati u Srbiji ukoliko Albanci kroz tri godine ne odluce drugacije, s tim sto ce u medjuvremenu ovim dijelom suverene SRJ vladati americki vojnici".

Uklapanje

Aranzman jeste besmislen i politicki i formalno logicki i sa stanovista Albanaca jednako kao i sa stanovista Srba, jer spornu teritoriju prepusta trecoj, NATO strani, ali inostrani diplomati su insistirali: "Potpisite da bismo mogli da bombardujemo vase komsije!" A kada su smrtonosni "tomahavci" poceli da ulecu u malo zajednicko dvoriste, "OVK" je krenula u ofanzivu protiv nadmocnih regularnih policijskih snaga pa u opstem metezu vise ni civili nisu mogli da ostanu mirni kod kuce. Kosmet se za nekoliko nedelja ispraznio kolonama, dakako vise albanskih nego srpskih izbjeglica, pa je po sistemu samoispunjavajuce prognoze tako stiglo i naknadno opravdanje za bombasku pomoc NATO-a ne samo albanskom nego, navodno, i srpskom i crnogorskom narodu zavedenom od loseg rukovodstva koje su sami izabrali.

Zapadnom cinizmu, medjutim, izgleda nema kraja pa se za stotine hiljada albanskih izbjeglica smjestenih u pogranicnim kampovima vec odredjuju iseljenicke kvote od po 20 do 50 hiljada, koje ce biti razaslate na razne strane svijeta od Sjevernog do Juznog pola kako se odande nikada ne bi mogli vratiti. Oni koji to ipak samovoljno pokusaju uz pomoc jugoslovenskih vlasti, bivaju "greskom" avijacije NATO-a po stotinjak odjednom poubijani za opomenu svima onima koji se ne uklapaju u krstaske planove zapadne alijanse. Muslimanski mladici sa Kosova ali i Bliskog istoka, koji mogu da nose pusku, vec su na brzinu ukljuceni u americki program "Opremi i obuci", kako bi kao dobrovoljacko topovsko mesto izginuli u prethodnici najavljene kopnene invazije marinaca na juznu jugoslovensku pokrajinu u momentu kada to vazdusnim operacijama bude obezbijedjeno. Ukoliko plan Vasingtona bude uspjesno doveden do kraja, Kosovo ipak formalno nece biti samo americka baza jer ce biti vraceno oko desetak procenata Albanaca, taman koliko je i Bosnjaka vraceno na ognjista poslije oslobodilacke intervencije NATO-a u BiH.

Steta je sto je minaret yamije na Dorcolu isuvise nizak da bi se avaz beogradskog muftije bolje i dalje cuo.

Cilj krstaskog rata zapadne alijanse jeste ne samo sprijeciti formiranje muslimanske drzave u Evropi nego i potisnuti muslimane sa starog kontinenta, raseliti ih i desetkovati, sabiti ih na sto manju teritoriju, uciniti ih sto vise zavisnim u politickom, vojnom, ekonomskom i svakom drugom pogledu.

Dr Nenad Kecmanovic