Žene na Golom otoku

cijum, nekadašnji glavni grad rimske provincije Gornje Mezije na mestu današnje Srbije, postaje atraktivna destinacija za kulturne događaje. Tamo je 22. avgusta održana promocija romana Ivane Hadži-Popović u izdanju „Filipa Višnjića“ Na Hadrijanovom tragu. Povodom svog romana autorka kaže: - Moj roman spaja rimski drugi vek sa totalitarističkim dvadesetim vekom i pokušava da odgovori na pitanje da li je susretanje istorije i sreće moguće. Ispred antičkih kulisa Viminacijuma prošla su mnoga pozorišta istorije, pa i ovo poslednje čiji smo svedoci i akteri. Prsten cara Hadrijana, sa urezanom porukom Priroda nas izdaje, sreća se menja a Bog sve to odozgo gleda, postaje poetski element što nadživljava vreme da bi se našao na prstu jedne devojke u dvadeset prvom veku. NJega bi, po visokoj ceni, hteo da otkupi najčuveniji bečki kolekcionar, čiji je još pradeda otkupljivao antičke predmete od srpskih trgovaca. Ostavljen kao poklon on pokreće čitav niz događaja i sećanja junaka obuhvatajući vreme od Titove Jugoslavije, preko Informbiroa do šezdesetih godina. Naše moderno doba negativ je tog poslednjeg srećnog časa Rima, dva veka pred njegov pad, koji, kroz gubitak prstena, najavljuje zmija u Hadrijanovom kupatilu. Dunav, na kome se u rimsko doba nalazio Viminacijum, u romanu spaja Beč, Beograd i Srebrno jezero i postaje reka metafora. U antici ona je Rimsko carstvo delila od varvarskog sveta. U dvadesetom veku razdvajala je istočnu od zapadne Evrope, danas bi mogla da postane simbol prevazilaženja svih mogućih granica. U središtu tog muškog pamćenja vibrira i ono žensko - sa Golog otoka, u koje kao da se uliva čitava priča.