Enciklopedija mrtvih

Broj stradalih od početka godine je do početka ove sedmice dostigao 116, ali se za svaku brojku već unapred sa izvesnošću može reći da će u trenutku objavljivanja biti zastarela. Isto je i sa Sirijom (26 mrtvih u bombaškom napadu u Damasku), Pakistanom (25 mrtvih u eksploziji bombe u autobusu na severu zemlje). Tako će i žrtve sa poprišta bombaškog napada (na slici) u šiitskom delu Nasirije, na oko 320 kilometara jugoistočno od Bagdada - gde je život izgubilo najmanje 48 ljudi - za sve ostale osim za članove svojih porodica na kraju ostati zapamćene samo kao statistički podatak i ništa više. Postoji, štaviše, relevantan sajt specijalizovan za evidentiranje civilnih žrtava u Iraku, koji se bukvalno tako i zove - Broj mrtvih u Iraku (iraqbodycount.org) - i važi za najautoritativniji izvor podataka vezan za ovu sumornu statistiku. Iza ovog projekta stoje aktivisti iz SAD i Velike Britanije kojima je stalo da ljudski gubici, izazvani intervencijom koju su predvodile upravo njihove države, ne ostanu nezabeleženi. U crnohumornom maniru, na početnoj strani sajta se upadljivo citira izjava američkog generala Tomija Frenksa, zapovednika američkih snaga u vreme invazije Iraka 2003, kada je izjavio kako „mi (Amerikanci) ne brojimo mrtve“. I stvarno, ko bi se, osim volontera poput pomenutih, potrudio da prebroji sve stradale u građanskim, etničkim ili plemenskim sukobima od kojih su mnogi, mada svakako ne svi, direktna posledica stranog mešanja? Kao što Frenks reče, američka vojna sila sigurno ne