Ekonomija je iza svega

Mlada gospoda neonacisti slabo čitaju i ne slušaju reči mudrih ljudi već u život uvode novine po principu – što luđe to bolje, a naši stari su govorili: novi kasapi ispod repa kolju. Svaki ekstremizam, bio on nacionalni, verski ili rasni je trošenje snage na pogrešne ciljeve, jer ne mogu da donesu čoveku bolji kvalitet života. Jevrejski pisac mađarskog porekla, Efraim Kišon, čiji je narod u periodu fašizma, skoro doveden do uništenja uspeo je da na nacizam gleda kao na pokret kome je pozadina ekonomija, a ne rasa, ukazujući na to da se podele među ljudima i partijama prave prema onome šta odgovara finansijerima odakle oni vuku korist. Narod može da se podeli i na one koji jedu kašikom i one koji jedu žlicom, a Efraim Kišon nacizam vidi kao borbu kosmatih protiv ćelavaca. Glavni junak Kišonove knjige “Mein Kamm” – “Moj češalj”, (parodija na Hitlerov naziv knjige “Mein Kampf” – “Moja borba”) Rudolf Flinta(!), u doba nemačke ekonomske krize, dolazi u kontakt sa ekonomskim magnatima Nemačke uz čiju pomoć organizuje hajku protiv ćelavaca, odnosno onih koji ne upotrebljavaju češalj (Kamm). Ekstremisti se lako svrstavaju oko nekog “firera”, kojima se dopada da se kiti amblemima i raznim drugim rekvizitima. Ko su oni koji plaćaju tu maskaradu i kako njih pronaći i sankcionisati? U suštini, velika krvoprolića su rezultat čovekovog pogrešnpg mišljenja i burne reakcije na probleme. Mitrović Jela, Vranje