Popis

Dvonedeljni popis će biti reč ove nedelje još do kraja vikenda. Matičin rečnik iz 2007. godine definiše je kao „popis nečega radi određivanja broja ili količine – stanovništva“, kao „popisivanje imovine radi naplate duga, zaplene ili konfiskacije“, a popis je i „spisak koji sadrži takvo popisivanje“. Glagol pisati je opšteslovenska reč sa indoevropskim korenom pejk- koji znači urezivati. Setimo se urezivanja runa na štapove. Prvi poznati popis stanovništva datira iz prvih godina nove ere za vlade rimskog cara Avgusta. Sproveo ga je Kvirinije u rimskim provincijama Judeji i Siriji da bi ustanovio koliko ima muškaraca sposobnih za vojnu službu. Jevanđelje po Luki spominje popis kao razlog zašto su Josif i Marija morali da se vrate iz Nazareta u Galileji u rodni Vitlejem u Judeji, gde se potom rodio mali Isus. Svi kasniji popisi organizovani su iz tih vojnih razloga ili u potrazi za potencijalnim poreskim obveznicima. Prvi popisi koji liče na današnje pojavili su se u Evropi tek posle 17. veka, sa razrađenom metodologijom, čiji se rezultati potom, iz državnih i upravnih razloga, analiziraju. U Srbiji prvi popis je organizovan 1834. godine. Od 1910, godine, osim kada su ga sprečili mnogobrojni ratovi i krize, kao svetska obaveza, raspisivani su, po pravilu, svakih deset godina. Popis koji teče je, dakle, svetska obaveza, a ne neki neobavezni kapris ili skriveni interes postojeće vlasti. Utoliko je apsurdniji poziv Islamske zajednice u Srbiji sa muftijom Muamerom Zukurlićem na čelu da muslimani bojkotuju popis, jer „nije u interesu muslimanskog življa u Srbiju“. Mešihat u Srbiji ima prava da skreće pažnju i sprečava eventualne zloupotrebe, a ne da bojkotuje jednu civilizacijsku obavezu svake države i pojedinca. Jedan od dokaza da interesi muslimana neće biti zloupotrebljeni ili popis falsifikovan je činjenica da je novopazarska gradska uprava angažovala 75 posto Bošnjaka kao popisivače.