Podgrevani mit

Slažem se sa osnovnom porukom članka (“U Srbiji se ljudi prema prošlosti i istoriji odnose kao da ničega pre nas nije bilo.”) Međutim, zaključak, istaknut u antrfileu o “jakoj komunističkoj svesti” i njenoj “mržnji prema monarhiji i srpskoj tradiciji” zasmetao mi je iz više razloga. Nisu valjda komunisti brisali imena oslobodilaca na beogradskim ulicama (ne samo crvenoarmejaca)? Pošto su to radili demokrati-antikomunisti, onda je u pitanju nešto drugo, nevezano za ideologiju. Komunisti jesu mrzeli monarhiju – daleko od toga da su u tome imali monopol – ali “mržnja prema srpskoj tradiciji” je mit, koji se stalno reciklira i podgreva. Pedesetih godina prošlog veka, u vreme tvrdog komunizma, “Srpska trilogija” Stevana Jakovljevića bila je obavezna lektira, kao i “Plava grobnica” i major Gavrilović; imena srpskih junaka iz Prvog i Drugog ustanka i srpskih vojvoda iz Prvog svetskog rata nisu brisana sa beogradskih ulica a najlepšu pesmu o “Srbiji, velikoj tajni” napisao je “najkomunističkiji” od svih srpskih književnika. Miroljub Veljanović, Ženeva, Švajcarska